پسنده های دیدمانی کشاورزی اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی غرب کشور

اعضای هیات علمی مهم ترین عامل در ایجاد و گسترش نگرش پایداری کشاورزی در مجریان این بخش یعنی دانشجویان هستند. این پژوهش با هدف بررسی پسنده های دیدمانی اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی غرب کشور نسبت به کشاورزی انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع تحقیق پیمایشی اجرا شد. جامعه ی آماری شامل 288 تن اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی دانشگاه های دولتی غرب کشور (رازی، بوعلی سینا، لرستان، کردستان و ایلام) بود که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان، 165 تن از آنان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب (برحسب دانشکده محل تحصیل و گروه آموزشی) گزینش شدند. بر پایه یافته ها، نوع دیدمان کشاورزی اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی غرب کشور «میانه» با نمره پایداری 71/13 و بازه نمره پایداری 109-40 ارزیابی شد. آزمون t نشان داد که بین نمره ی پایداری اعضای هیات علمی زن و مرد و اعضای هیات علمی تحصیل کرده در مقطع دکتریِ دانشگاه های داخل کشور و خارج کشور تفاوت معناداری وجود داشت. بین سن و پیشینه ی کار اعضای هیات علمی با نمره ی پایداری آنان رابطه منفی و معنی داری به دست آمد. تحلیل واریانس یک سویه نبود اختلاف معنادار بین نمره ی پایداری اعضای هیات علمی و وجود اختلاف معنادار بین نمره ی پایداری اعضای هیات علمی گروه های آموزشی مختلف را نشان داد. تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان داد که شش متغیر جنس، اشتغال به کشاورزی، خارج کشور تحصیل کردن، سن، مرتبه علمی و پیشینه کار سنجش احتمال برآورد دیدمان کشاورزی اعضای هیأت علمی را تحت تأثیر قرار می دهد.